Ataungo eguraldia

2010/12/20

4. EKARPENA - Telefono mugikorrak eskolan



Hona hemen gaiari buruzko artikulu batzuk:

Hautatzearen zergatia:

Etorkizunean (gaur egun ez hainbeste), Lehen Hezkuntzako eskoletan ikusi dezakegun objektu bat denez garrantzia handia duela iruditzen zait telefono mugikorren kontuak. Dituen alde txarrak eta onak ikusiz, nire iritzia emango dut gaiaren inguruan.

Ekarpena:

Azken urteetan teknologia arloan "boom"-ik izan baldin bada, hori telefono mugikorrena izan da. Orain 20 urte inork gutxik erabiltzen zituen, gauza berria zen gizartean, oraingoekin alderatuta adreiluak ziren orduko sakelako telefonoak. Urteen poderioz, ordea, ia batere ez egotetik, pertsonak baino mugikor gehiago egotera pasatu gara. Berdin du 80, 53, 29 ala 13 urte izan, denok dugu mobila patrikan eta ez daukatenak (bai, batzuk badaude) pertsona arraroak bailiran ikusten ditugu. Esan bezala edozein adinetako jendeak dauka telefono mugikorra, baina gero eta adin gazteagoan hasten dira mugikorra erabiltzen gaur egungo gaztetxoak, eta horrek berarekin dakar, nahi edo ez, mugikorrak eskoletan agertzea. Orain arte oso nekez ikusi izan dugu mugikorra Lehen Hezkuntzan, baina telefonoen bilakaerak elur bola handi batena bezalakoa izaten jarraitzen badu, 6-12 urte bitartekoak ere harrapatuko ditu, halako batean.

Kontua zera da, mugikorra tresna on bat bezala hartu izan dela orain arte, komunikatzeko aukera ezinhobea eskaintzen duela eta. Baina gaur egungo mobilek ez dute deiak egiteko soilik balio, argazkiak atera, bideoak grabatu, edota interneten sartzeko aukera ematen dute. Noski, aukera hauek edukitzea Norbegian lanean ari den 32 urteko gazte euskaldun batentzat erabat onuragarria eta beharrezkoa da, baina mugikor berbera 14 urteko neska/mutil batek eskola barruan erabiltzen badu, esan beharrik ez dago onerako baina gehiago txarrerako dela. Izan ere, batetik, 14 urteko haur batek ez ditu ezagutzen mobilak izan ditzakeen arriskuak gaizki erabili ezkero, eta adin honetan gehienetan sakelekoari ematen zaion erabilera okerra da. Bestetik, adin horretan telefono mugikorra ez dute ia ezertarako behar, eta are gutxiago eskolan daudenean. Eskolan ez dute etxera deitzeko beharrik izaten, babesean daude eta gurasoak euren bila joan beharrik ez dute eskolako ohiko ordutegitik kanpo behinik behin; eta noizbait deia egin behar bada, eskola guztietan dago telefono finkoa. Honez gain, adin honetako gazteei deiak egiteak ez die dirurik suposatzen, gurasoek ordaintzen baitituzte fakturak, eta horrek hainbat etxetan ezustekoak ekarri ditu, eta etorkizunean ere ekarriko ditu. Hala ere, ehuneko altu batean arazoa ez da haurrena izaten, euren gurasoena baizik, eta horretan eskolak ez du zeregin handirik.

Ukatu ezin dena zera da, telefono mugikorra sekulako asmakizuna izan dela, XX. mendeko asmakizunik onenetarikoa zalantzarik gabe, baina munduko gauza guztiak bezalaxe, ondo erabili behar da edo ondo erabiltzen jakin behar da behintzat. Eta ondo erabiltzeko lekua ez dirudi eskola denik.

Egilea: Ioritz Arrondo Begiristain

No hay comentarios:

Publicar un comentario